#ฝึกลูกนอนด้วยตัวเอง

#ลูกไม่ยอมนอน เชิญทางนี้#

(คัดลอกบางส่วนมาจาก Two Thousand Kissed a Day: Gentle Parenting Through the Ages and Stages โดย L.R. Knost)
@ไม่ยอมนอน โดย ดร. เซียร์ส@
(http://www.askdrsears.com/topics/sleep-problems/faqs-about-sleep-problems/fights-sleep)
“พ่อแม่มักจะอยากให้ลูก ๆ ไปนอนเร็วกว่าที่จำเป็น คุณบังคับให้เด็กหลับไม่ได้ ทางที่ดีควรสร้างสภาพแวดล้อมให้เหมาะสำหรับการนอน แล้วเด็กก็จะหลับได้เอง”

@ข้อแนะนำสำหรับกล่อมเด็กทารกและเด็กวัยหัดเดินให้นอนแบบอ่อนโยน โดย PhD in Parenting@
(http://www.phdinparenting.com/blog/2009/2/28/gentle-baby-and-toddler-sleep-tips.html)
“จงมีเหตุผลและอดทนกับลูก ขอให้เข้าใจว่าเด็กทุกคนไม่เหมือนกัน การที่เด็กเคยหลับดี ก็ไม่ได้แปลว่าจะหลับดีไปตลอด เพราะถ้าเด็กกำลังฟันขึ้น อยู่ในช่วงโตแบบพรวดพราด ป่วย กำลังมีพัฒนาการบางอย่าง หิว ออกกำลังไม่พอ หรือไม่ได้รับอากาศสดชื่นเพียงพอ หรืออยู่ในสิ่งแวดล้อมที่น่ากลัวมาตลอดวัน หรืออะไรก็แล้วแต่ ล้วนทำให้มีปัญหาในการหลับได้ทั้งนั้น”

@สามคนบนเตียง ทำไมจึงควรนอนกับลูก โดย peaceful parenting@
(http://www.drmomma.org/2009/10/three-in-bed-why-you-should-sleep-with.html)
“12 ปีที่แล้ว ใคร ๆ ต่างบอกว่าฉันจะต้องเสียใจที่นอนกับลูก ฉันไม่รู้จะบอกพวกเค้าอย่างไรดี แต่ฉันชอบช่วงเวลาเลี้ยงลูกตอนกลางคืนมาก อาจจะมากที่สุดสำหรับการเป็นแม่มือใหม่เลยด้วยซ้ำ ฉันรู้สึกผ่อนคลายตอนกลางคืนมากกว่ากลางวัน ไม่มีอะไรต้องรีบร้อน ไม่มีเสียงโทรศัพท์ ไม่ต้องรีบทำให้อะไรให้เสร็จ ไม่มีผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพหรือผู้ประสงค์ดีทั้งหลายมาบอกว่าฉันทำอะไรผิด มีแค่ฉันกับลูกและเวลากลางคืนเท่านั้น”

@จากเตียงไปเข้าอู่ โดย ดร.เซียร์ส@
(http://www.askdrsears.com/topics/sleep-problems/faqs-about-sleep-problems/bed-crib-moving-baby)
“จำไว้ว่าเป้าหมายในการเลี้ยงดูลูกตอนกลางคืนนั้นคือสร้างทัศนคติที่ดีในการนอน ลูกจะได้เรียนรู้ว่าการนอนหลับเป็นช่วงเวลาที่น่ายินดี และไม่มีอะไรต้องกลัว การหลับไปข้าง ๆ พ่อแม่เป็นวิธีที่ยอดเยี่ยมสำหรับการเปลี่ยนผ่านจากวันที่แสนยุ่งไปเป็นคืนที่เงียบสงบและผ่อนคลาย”

@ความหวาดกลัวยามค่ำคืน โดย ดร.เซียร์ส@
(http://www.askdrsears.com/topics/sleep-problems/night-terrors)
“คุณตื่นขึ้นมากลางดึกเพราะเสียงกรีดร้องของลูก คุณวิ่งไปดูว่าเกิดอะไรขึ้นและเห็นลูกนั่งตัวสั่นเทา ตาลอยเคว้งอยู่บนเตียง คุณพยายามจะปลุกลูกแต่เค้าไม่ตอบสนอง เอาแต่กรีดร้อง คุณกลัวและไม่รู้จะทำอย่างไรดี”

กำลังมองหาวิธีที่อ่อนโยนในการทำให้ลูกนอนในที่ของตัวเองได้อยู่รึเปล่าคะ ลองดูวิธีนี้เป็นแนวทางนะคะ
1. วางฟูกไว้ข้างเตียงของคุณ ลงไปนอนที่นั่นกับลูก พอลูกหลับสนิทค่อยย้ายกลับมานอนเตียงของคุณเอง เมื่อลูกตื่น ชให้เอาลูกมานอนด้วยหรือไม่คุณก็กลับลงไปนอนกับลูก เพื่อให้การเปลี่ยนแปลงเป็นไปอย่างราบรื่น (คุณอาจเริ่มจากนอนในเตียงตัวเองก่อน แล้วค่อยย้ายลูกไปนอนเตียงเล็กข้าง ๆ เมื่อลูกหลับก็ได้)
2. เมื่อคุณรู้สึกว่าลูกชินแล้ว ก็ค่อย ๆ เลื่อนฟูกให้อยู่ห่างเตียงมากขึ้น อาจชิดผนังหรืออยู่ปลายเตียงของคุณ ทำซ้ำวิธีการเดิม และยอมให้ลูกกลับมานอนด้วยหรือลงไปนอนกับลูกเมื่อลูกตื่น
3. ขั้นต่อไปคือย้ายฟูกไปไว้ในห้องของลูก และทำซ้ำวิธีการเดิม
4. เมื่อคุณรู้สึกว่าลูกรู้สึกสบายใจในห้องของตัวเองแล้ว คุณอาจจะอยู่ต่อจนลูกเกือบจะหลับ แล้วค่อยบอกลูกว่าคุณจะไปห้องน้ำ หรือไปแปรงฟัน (ขอให้ทำสิ่งที่คุณบอกว่าจะไปทำจริง ๆ) แล้วจะกลับมา กลับมาหาลูกเร็ว ๆ ลูกจะได้มั่นใจว่าเชื่อใจคุณได้ ถ้าลูกตามคุณออกไปหรือรู้สึกแย่ ให้ทิ้งช่วงไปก่อน แล้วค่อยลองขั้นตอนนี้ใหม่หลังจากผ่านไปสัก1-2 สัปดาห์
5. เมื่อลูกรู้สึกดีพอที่จะอยู่บนเตียงรอคุณกลับมา ให้ค่อย ๆ ทิ้งระยะที่ลูกจะอยู่คนเดียวให้นานขึ้น บอกลูกเสมอว่าคุณจะไปทำอะไร และให้ทำเฉพาะเท่าที่คุณบอก ทำเสร็จแล้วจะต้องกลับมาหาลูก ลูกจะได้รู้ว่าเชื่อใจคุณได้ และไม่คอยออกมาตามหาคุณ
6. เมื่อเวลาผ่านไปสักพัก ลูกจะเริ่มเคยชินและหลับไปเอง คุณก็สามารถเล่านิทาน กอดลูก แล้วบอกราตรีสวัสดิ์และปล่อยลูกไว้ โดยให้ความมั่นใจแก่ลูกว่าคุณจะกลับมาคอยดูลูกเรื่อย ๆ แน่นอนว่าคุณต้องกลับมาดูลูกตามที่พูดจริง ๆ
7. เรื่องนี้เป็นเรื่องของความเชื่อใจ ยิ่งคุณให้ความสำคัญกับสิ่งที่คุณพูด และให้ในสิ่งที่จำเป็นแก่ลูกมากเท่าไร ขั้นตอนนี้ก็จะยิ่งราบรื่นและง่ายดายทั้งต่อคุณและลูกมากเท่านั้น
http://www.littleheartsbooks.com/2011/08/25/toddler-fighting-sleep-heres-help/

ฝึกลูกนอนเอง ฝึกลูกนอนแยกเตียง แยกห้อง

 ลูกไม่นอน ทำอย่างไรดี